امام ابوعبدالله محمد بن منصور بن احمد بن حمید ادیب.
مولد و منشأ او دیه کرّاب بوده‌است و او را تصانیف بسیار است یکی کتاب زهره معانی البیان فی معانی القرآن و او شاگرد امام ابوسهل سعلوکی بوده و به خدمت وی پیوسته در سیصد و شصت قمری و شیخ زاهد حسین کرابی حکایت کند که قافله حاج از بلاد ماوراءالنهر به خسروجرد رسیدند امام بخارا به خواب دید مصطفی را صلوات الله علیه و آله گوید که اگر می‌خواهی که حق تعالی حج تو قبول کند و سعی تو مشکور باشد بر این سه فرسنگی گوری است از آن ادیب کرابی آن گور را زیارت کن دیگر روز آن خواب بگفت جمله قافله به زیارت آن خاک آمده‌اند و تا عهدی دراز هر قافله که از ماوراءالنهر قصد زیارت کعبه داشتند گذر بر دیه کراب کردن آن گور را زیارت کردند و حقتعالی را تقربی تمام داشتند و حکم رؤیای صالحه این واجب کند.
و امام کرابی گفت عجب دارم که کسی عمری تحمل مشقت کند و نحو و صرف حاصل کند تا در اقوال او خطا نیافتد بدین همه مشقت اقوال از خطا مصون دارد و غافل ماند از آن‌که افعال از خطا مصون دارد ازیراکه افعال از خطا مصون داشتن اولی‌تر از آن‌که اقوال.
حمزه بن احمد بن سعید بن محمد بلخی بدین ناحیه رسید از بلخ به زیارت خانه کعبه رفت در سال دویست و هشتاد و یک قمری و بازگشت به کرّاب مقام ساخت و او را آن‌جا اولاد و اعقاب مانده‌اند.
دیه کراب در سی کیلومتری شمال غرب سبزوار می باشد دو تن از امیران سربداران بنامهای یحیی و ظهیرالدین کرابی از این دیه بوده اند
*صص،۲۵۵تا۲۵۷، تاریخ بیهق، ابن فندق،سلمان ساکت،۱۴۰۰
