یک لقمه زرد کم حال در سفره های هرگز
چهارشنبه, ۱۰ خرداد ۱۴۰۲، ۰۶:۰۸ ب.ظ
در را که باز کردم
دیدم چه التهابی
نصف کلاس قرمز
نصف کلاس آبی
هریک گرفته در کف
جان را برای تیمی
نیمی غلام قرمز
آبی پرست نیمی
در این میان نشسته
بی های و هو محمد
گفتم چرا خموشی
چیزی بگو محمد
در خنده ی رفیقان
با گریه گفت آقا
رنگی که می پسندم
از رنگهای دنیا
یک لقمه زرد کم حال
در سفره های هرگز
نفرین به هرچه آبی💙
نفرین به هر چه قرمز♥️
سروده ی،دکترحسن دلبری
۰۲/۰۳/۱۰