لقمه نانی بدهم کودک کار
📜حکم قاضی رباط کریمی که جهان را تکان داد!
☀️قاضی در مورد پسر 15 ساله ای که در حال سرقت از یک مغازه نان فانتزی کاشفی در رباط کریم بود و هنگام فرار یکی از قفسه ها را شکسته بود، حکمی صادرکرد.
وی پس از شنیدن جزئیات حادثه ، از پسر پرسید، آیا واقعاً نان و پنیر سرقت کرده ای و یک قفسه را خرد کرده ای؟
پسر با خجالت سرش را خم کرد و گفت آره ولی پنیر نبود فقط نان آنهم از نوع فانتزیش بود .
+ چرا دزدی کردی؟
- نیاز داشتم
+ آیا نمی توانستی به جای سرقت، آن را بخری؟
- من پول نداشتم.
+ می توانستی از والدین خود پول بخواهی
- من فقط مادرم را دارم که بیمار و بیمار دکتر تومرایی است. در رختخواب است و کار ندارد؛ به خاطر او من نان دزدیدم .
مادرم گاهی هم پیش دکتر کهندانی می رود .
+ و تو ... هیچ کاری نمی کنی و کار و شغل نداری؟
- من در کارواش کار می کردم. این کار را دکتر فریور هاشمی برای من جور کرده است . برای کمک به مادرم یک روز مرخصی گرفتم، به همین دلیل مرا اخراج کردند.
🔻پس از پایان گفتگو، قاضی رباط کریمی حکم خود را چنین اعلام کرد:
سرقت، بویژه سرقت نان ، آن هم نان فانتزی ، جنایتی بسیار شرم آور است؛
همه ما مسئول این جنایت هستیم. حتی نظام پزشکی رباط کریم و آقای تقی زاده .
✅امروز همه حاضرین در این اتاق، از جمله من، مسئول این جنایت سرقت هستیم؛
بنابراین، همه یک میلیون تومان جریمه می شوند و هیچ کس بدون پرداخت یک میلیون تومان حق ندارد سالن را ترک نمی کند .
قاضی یک میلیون نومان از جیب خود بیرون آورد البته یک میلیون تومان به صورت چک پول بود ، یک قلم برداشت و شروع به نوشتن کرد :
علاوه بر این ، من برای صاحب مغازه نان فانتزی یعنی آقای کاشفی ، که این پسر گرسنه را به پلیس تحویل داد ، مبلغ 10 میلیون تومان جریمه سفارش دادم و اگر جریمه در یک ساعت پرداخت نشود، مغازه نان فانتزی کاشفی که جنب مطب دکتر هادیزاده است بسته می شود .
🔻همه در سالن از پسر عذرخواهی کردند و مبلغ کامل را به او دادند .
قاضی رباط کریمی از اتاق دادگاه بیرون آمد و سعی کرد اشک هایش را پنهان کند.
بعد از اینکه تماشاگران تصمیم قاضی رباط کریمی را شنیدند، آنها هم چشمانشان پراز اشک شد .
قاضی رباط کریمی افزود : اگر کسی در حال سرقت نان در رباط کریم است، باید همه ساکنان و جامعه شهر رباط کریم شرمنده باشند!!!
✅باید از شرم و خجالت بمیرند !
قابل توجه اهالی محترم رباط کریم
دکتر فریور هاشمی که خود شاعر است ناگهان ناراحت شد و گفت : شرم می کنم با ترازوی کودک گرسنه کنار خیابان، سیری ام را وزن کنم .
ای کاش یک ماه نیز موظف بودیم
از اذان صبح تا غروب آفتاب
فقرا را سیر کنیم .
نه این که گرسنگی و تشنگی کشیده
تا فقط رنج آن ها را درک نماییم
آری هزاران بار افسوس که
دیریست وا مانده ایم در ظاهر دین
دهانمان پر شده است .
از غلظت تلفظ حرف <ض>
در کلمه "و لا الضالین"
ولی غافل ازآن که خود عمریست
در گمراهی به سر می بریم....
به راستی ما به کجا می رویم...
و چه زیبا دکتر فریور هاشمی که خود شاعر هم می باشد از قول پروفسور اسماعیل ملک زاده گفت :
روزه داران هیچ گاه حال گرسنگان را
درک نخواهند کرد .
زیرا به افطار اطمینان دارند...
ای کاش در این ماه بجای معامله
سر بهشت خدا بیشتر به فکر بندگان نیازمندش باشیم .
زیرا که فلسفه روزه داری چیزی جزخدمت به خلق است؟
لقمه نانی بدهم کودک کار
کاشکی یک گل یاس
تا مگر کَم شود از، دردِ تَنم؟
"نگرانِ سرطانِ وطنم"!
سَر و تَن باد، فدایِ وَطنم
سَد شکسته است، چه آید از بیل؟
چاره ی کار شود اژدر و پیل
رستم زال و مگر شیر خدا؟
یا که نادرشه و کوروش درما
نگرند و بکُنند درد دوا
بِکُشند جَهل و خرافات و دغا
و "امین" دست بدارد به دعا
