کلام

امام علی (ع) از زبان دشمن

       معاویه از دشمنان سرسخت امام می‌گوید افتخار می‌کنم با کسی جنگیدم که روزگار از زادن مثل او عقیم است کمترین شعری را سروده‌ام

روزگار از زادن مثلش عقیم

             درنیابد این سخن شخص لئیم

       حدود سی سال قبل خدمت حاج‌آقا علوی بودیم و ایشان این عبارت را که برای اطلاعیه رحلت آیت‌الله بروجردی نوشته بودند خواند و من گفتم ای کاش این عبارت را نمی‌گفتند عبارت دیگری به‌کار می‌بردند ایشان برآشفت که چرا؟ گفتم این عبارت مخصوص امام علی است برای امام علی علیه السلام می‌ماند و ایشان پذیرفتند و بعد از رحلت ایشان دیدم برای خودش به‌کار برده‌اند کاش عبارت دیگری به‌کار می بردند مثلاً بخیل، عنین و... و..به‌کار می بردند

.

 

به بهانه بزرگداشت سران سربدار در روستای کرّاب

 

تقریباً دو سه سال قبل ازین بود حدودا ۴۰۱ اگه اشتباه نکنم دو دانشجوی دوره دکترای دانشگاه کمبریج دو تابعیتی بودن تز دکتراشون سربداران بود اومده بودن سبزوار برای اینکه تحقیقاتشون رو کامل کنند برای رساله دکتراشون یکی از این آقایون دو تابعیتی و تابعیت عراق با انگلیس داشت یکی تابعیت ترکیه و انگلیس داشت من ازشون مدارک خواستنم برکه عبور از دفتر آیت‌الله سیستانی داشتند.

 

اومدن خونه خدمتشون بودم و مهربانان مترجم داشتند منم مترجم داشتم و گفتگو فراوان شد دو مسئله‌ای که اختلاف داشتیم این بود که یک می‌گفتند اصلا سبزوار مرکز شیعه‌گری نیست دو این‌که سران سربدار علیه السلام نبوده اند. بحث‌های زیادی شد هم جدال احسن داشتیم هم برهان به‌کار برده‌ایم برتری اون‌ها بر من این بود که اطلاعات سربداران بزرگواران از من بیشتر بود برتری‌ من بر ایشان این بود که فلسفه خونده بودم کبری صغری درست می‌کردم و خیلی از مطالب را گفتم و ایشان را متقاعد کردم که اصل شیعه گری در سبزوار بوده برای اول بار و دوم این‌که سران سربدار علیه السلام بودند.

 

البته همیشه در هر نهضتی تا در قالب نهضت است علیه السلام است و وقتی که به نظام تبدیل می‌شه دیکتاتوری و مشکلات خودشو داره تا در قالب نظام بیاد این‌ها به شرطی پذیرفته‌اند که بروند و گفته‌های منو در نسخ خطی آستان قدس رضوی بیابند؟ چون منابع من خطی نبود.

 

و دوباره با مدیر گروه دانشگاه گمبریچ در خدمتشان باشم؟! لذا از دست اندرکارن درخواستِ کمترین این است که برای شناسایی هرچه بهتر و بیشتر نهضت سربداران در خارج کشور بکوشند.

 

عزتتان برقرار وشوکتتان پایدار بادا

#نهضت_سربداران_خراسان

#سبزوار_دیار_سربداران 

#آستان_قدس_رضوی

#آیه_الله_سیستانی 

#دانشگاه_حکیم_سبزواری

#دانشگاه_گمبریچ

#پهلوان_یحیی_کرابی 

#علی_اکبر_مشکانی 

#نیشابور 

#مولوی 

#انگلیس 

#ترکیه 

#عراق

#ran_sabzevar 

       در سال پنجاه و هشت که قریب به یک‌سال برای ادامه مداوا به انگلیس رفته بودم کتاب و لوازم برای تنهایی‌ام با خود برده بودم.

 

       از جمله نهج‌البلاغه امام علی ع اثبات وجود خدا در اصول ترمودینامیک مرحوم مهندس بازرگان و قرآن صوتی شادروان عبدالباسط که جملگی را دوازده جلد بود به کتاب‌خانه عمومی بیمارستان شهر اوزبری در یکصد مایلی شمال لندن تقدیم نمودم.توفیق حاصل شد که نهج‌البلاغه را برای همیشه یک‌بار کامل بخوانم در بیمارستان سخنرانی زیادی داشتم برای هفت‌صد توانخواهی که از سراسر جهان به آن‌جا آمده بودند و دو سخنرانی رسمی هم یکی در جمع مسیحیان یکی در جمع مسلمانان پاکستان اکثراً اهل سنت بود در جمع توانخواهان قطع نخاع گاهی می‌گفتند که این سخنان از کیست؟ می‌گفتم هذا کلام علی در پاسخ آنان که خیلی از مسلمانان نهج‌البلاغه را دوست می‌داشتند در نوبت بودند که بخوانند و از جمله پزشکان پرستاران و توان خواهان من یک شب با خود اندیشیدم که اگر بتوانم خطبه شقشقیه را بکنم که این آقایون نبینند شب تا صبح علی‌الطلوع دو بار گشتم و نیافتم گفتم امین شاید این اجتهاد درمقابل نص است و دست‌نخورده باید بماند و دست نخورده به کتابخانه بیمارستان استوک مندویل تقدیم کردم.

            امام ابوعبدالله محمد بن منصور بن احمد بن حمید ادیب.

             مولد و منشأ او دیه کرّاب بوده‌است و او را تصانیف بسیار است یکی کتاب زهره‌ معانی البیان فی معانی القرآن و او شاگرد امام ابوسهل سعلوکی بوده و به خدمت وی پیوسته در سیصد و شصت قمری و شیخ زاهد حسین کرابی حکایت  کند که قافله حاج از بلاد ماوراءالنهر به خسروجرد رسیدند امام بخارا به خواب دید مصطفی را صلوات الله علیه و آله گوید که اگر می‌خواهی که حق تعالی حج تو قبول کند و سعی تو مشکور باشد بر این سه فرسنگی گوری است از آن ادیب کرابی آن گور را زیارت کن دیگر روز آن خواب بگفت جمله قافله به زیارت آن خاک آمده‌اند و تا عهدی دراز هر قافله که از ماوراءالنهر قصد زیارت کعبه داشتند گذر بر دیه کراب کردن آن گور را زیارت کردند و حقتعالی را تقربی تمام داشتند و حکم رؤیای صالحه این واجب کند.

            و امام کرابی گفت عجب دارم که کسی عمری تحمل مشقت کند و نحو و صرف حاصل کند تا در اقوال او خطا نیافتد بدین همه مشقت اقوال از خطا مصون دارد و غافل ماند از آن‌که افعال از خطا مصون دارد ازیراکه افعال از خطا مصون داشتن اولی‌تر از آن‌که اقوال.

         حمزه بن احمد بن سعید بن محمد بلخی بدین ناحیه رسید از بلخ به زیارت خانه کعبه رفت در سال دویست و هشتاد و یک قمری و بازگشت به کرّاب مقام ساخت و او را آن‌جا اولاد و اعقاب مانده‌اند.

     دیه کراب در سی کیلومتری شمال غرب سبزوار می باشد دو تن از امیران سربداران بنامهای یحیی و ظهیرالدین کرابی از این دیه بوده اند

 

   *صص،۲۵۵تا۲۵۷، تاریخ بیهق، ابن فندق،سلمان ساکت،۱۴۰۰

 

🌹🌷از مارتین هایدگر فیلسوف معاصر آلمانی:

این متن ارزش بارها خواندن و به آن عمل کردن دارد

http://telegram.me/bavarh

‌‎اگر بخواهم با شما رو راست باشم باید بگویم که زندگی به شکل گُریز ناپذیری سخت است و این ربطی به جایی که هستید و جوری که زندگی می‌کنید ندارد.

‌‎من به آن می‌گویم:

 "اصل بقای سختی"

‌‎یعنی سختی از شکلی به شکل دیگر تبدیل می‌شود ولی نابود نمی‌شود...

‌‎برای همین هم در غرب در یک زندگیِ خیلی خوب و عادی، جایی که هیچ کسی به هیچ کسی به خاطر عقایدش شلیک نمی‌کند و همه چیز آرام است؛ آدمهای زیادی مُشت مشت قرص ضد افسردگی می‌خورند که بتوانند خودشان را هر روز صبح از داخل رختخواب بکشند بیرون!

اینجا هم فراوانند آدم‌های پُف کرده، آدم‌های بد حال، 

        آدم های روی لبه...

‌‎خیلی‌ها معتقدند که پیشرفت تکنولوژی، اینترنت، نخودفرنگیِ غیر ارگانیک و گِلوتِن، ما‌ها را اینجوری کرده و قدیم‌ها مردم خوشبخت‌تر بودند. 

من می‌گویم بشنوید ولی باور نکنید.

‌‎حتی هزار‌ها سال پیش شاهزاده‌‌ای هندی به نام سیزارتا یا همان بودا از قصر بلورین خود گریخت تا مفهوم زندگی را بیابد و در آخر گفت "زندگی رنج است".

‌‎ رنج،

      یا به زبان بودا "دوکا"...

 

‌‎هایدگر خود این مفهوم را به نحو دیگری بیان می‌کند:

         "اضطراب وجودی"

و اضافه می‌کند:

‌‎اینها را نگفتم که ناامیدتان کنم. چیزهای خوب و دلنشین هم در دنیا کم نیست که هر وقت داشتید در چاه غم فرو می‌رفتید 

    از آنها در راه کمک بگیرید و مثل "رَسَن" به آن چنگ بیندازید و بیایید بیرون!

http://telegram.me/bavarh

‌‎یکی از این "رَسَن"‌ها؛ موسیقی است.

‌‎اگر می‌توانید سازی بزنید؛ اگر نتوانستید به آن گوش کنید. 

‌‎وقت‌هایی که شاد هستید،

 موسیقی گوش کنید و وقتهایی که غمگین بودید بیشتر موسیقی گوش کنید.

‌‎ آنجا که از هر حرکتی عاجز ماندید؛ برقصید.

‌‎ رقصیدن بهترین و مفید‌ترین کاری است که می‌توانید برای روحتان بکنید. 

‌‎هرجا ریتمی شنیدید که می‌شود با آن رقصید، خودتان را تکان بدهید، حتی اگر ریتم چکیدن قطره‌های آب از شیروانی باشد.

‌‎ (رقص از نظر علمی، هم ارتعاش شدن با جریان هستی است، رها و بی‌مهار و بدون ترس از دیده شدن برقصید)

‌‎راستی اگر صدای خوبی داشتید موقع رقصیدن یک کم هم آواز بخوانید،

 اما اگر نداشتید هم مهم نیست.

 

‌‎چیز دیگری که می‌توانید انجام دهید کتاب خواندن است. 

‌‎خواندن کتاب به شما کمک می‌کند در عالَم تصور زندگی‌های دیگری را که هیچ وقت نمی‌توانستید آنها را عملا تجربه کنید را تجربه کنید. 

‌‎فیلم هم همین کار را در ابعاد دیگری می‌کند اما کتاب همیشه یک سر و گردن بالا‌تر از فیلم است، چون قوهٔ تخیلتان رو به کار می‌گیرد و به تجربیات ذهنی عمیق تری دست خواهید یافت.

 تا می‌توانید کتاب بخوانید. وسط خواندن انواع کتابها حتما چند صفحه هم برای مطالعه در مورد ستاره‌ها و کهکشان‌ها وقت بگذارید،

 چون کمکتان می‌کند که ابعاد چیز‌ها را بهتر درک کنید و یادتان نرود که در کل هستی در کجا ایستاده‌اید.

‌‎برای همین، قدیم‌ها بیشتر فیلسوف‌ها، ستاره‌شناس هم بودند. شاید نخواهید یا نتوانید منجم بشوید، ولی همیشه می‌توانید وقت‌هایی که غمگین هستید به آسمان نگاه کنید و ببینید که غم‌هایتان در برابر عظمت کهکشان چقدر کوچک است...

‌‎"رَسَن" ‌های دیگری هم هست؛ چیزهایی مثل نقاشی کردن، عکاسی، کاشتن یک درخت؛ آشپزی با ادویه‌های جدید، سفر کردن، حرکت...

‌‎ما برای نشستن خلق نشده‌ایم. صندلی یکی از خطرناک‌ترین اختراعات بشریست. 

به جای نشستن قدم بزنید؛ بدوید، شنا کنید.اگر مجبور شدید بنشینید برای خودتان، همنشین‌هایی پیدا کنید و از مصاحبتشان لذت ببرید. 

‌‎دایرهٔ دوستانتان را به آدم‌های اطراف خود محدود نکنید.

http://telegram.me/bavarh

👇👇👇👇👇

جسارتاََ شاید جناب مارتین هایدگر با تأثیر فلسفه دعاآشنا نبوده‌اند 

 

          از پاریس ۱۹۰۰ تا پاریس ۲۰۲۴ اولین بازی‌های المپیک در پاریس که ایران حضور رسمی نداشت تنها شرکت‌ کننده‌ی آن فریدون میرزا ملکم خان فرزند سفیر ایران در انگلیس بود در زمان مظفرالدین شاه در رشته شمشیربازی. 

           نخستین بار ایران با۳۸ ورزشکار ۱۹۴۸ لندن دوره ۱۲ و تنها با یک برنز سلماسی در وزنه‌برداری و بهترین رتبه ایران در بیست هشتمین دوره لندن که دوازدهم شدیم با ۱۳ نشان ۷ طلا ۵ نقره و ۱ برنز.

          نخستین نشانه های طلا در کشتی توسط پهلوان امامعلی حبیبی جهان پهلوان تختی دریافت گردید پرافتخارترین ورزشکاران ما جهان پهلوان تختی پهلوان حسن یزدانی و قهرمان هادی ساعی و حسین رضازاده با سه نشان المپیک

         ۵۵/. مدال‌های دریافی در جهان و المپیک توسط کشتی‌گیران بقیه رشته ها ۴۵/. در خاتمه سال روان ۴۵ هزار شرکت‌کننده داشت که ایران تنها ۴۱ تن شرکت کننده داشت ترکیب جمعیتی ایران کمی بیش از یک درصد جمعیت جهان و ترکیب شرکت‌کنندگان کم‌تر از یک هزارم می‌باشد.

         رتبه ما امسال با ۱۲ مدال ۳ طلا ۶ نقره و ۳ برنز از مجموع ۱۰۰۷ مدال توضیح داده شده بیست و یکم شدیم و از مجموع ۲۰۵ کشور ۹۰ کشور موفق به دریافت نشان گردیدند

به امید موفقیت هرچه بیشتر

ویژگی این دوره

۱- برای دومین بار کشتی‌ فرنگی ما اول شد

۲-جوانترین آورنده نشان طلا سعید اسماعیلی 

۳-درخشش بانوان

۴-مدال آوری همه تکواندوکاران

۵- شوربختانه نیمی از ورزشکاران پناهنده ایرانی بودند

#جهان_پهلوان_تختی 

#پهلوان_امامعلی_حبیبی

#پهلوان_حسن_یزدانی 

#قهرمان_حسین_رضازاده 

#قهرمان_هادی_ساعی

#پاریس 

#لندن

#استرالیا

#کشتی_ورزش_مقدس 

#ایران_زخمی_سربلند_دورانها 

آیا سرنشینان اتوبوس های سرخابی مجالی به پیادگان خواهند داد،؟

زمانی این سخن در ایران رایج بود که کشور توسط شصت یا هفتاد نفر اداره میشود که تغییر دولتها نیز تاثیری در آنها ندارد و دکتر اعلمی نیز به شوخی میگفت که ما با مسافران دو اتوبوس طرفیم.

 

حالا یک بررسی صحت آن ادعا را نشان میدهد که از ابتدای انقلاب تاکنون 302 نفر به مقام وزیری یا معاون ریاست جمهوری رسیده‌اند که از میان آنها 174 نفر تنها در یک کابینه حضور داشته‌اند که موضوع بحث ما نیستند.

 

ولی 128 نفر دیگر بیش از یکبار در کابینه حضور داشته‌اند که از میان آنها 35 نفر سه دوره، 11 نفر چهار دوره و 15 نفر بیش از چهار دوره در کابینه‌ها حضور داشتنه‌اند که این 61 نفری که بیش از دو بار در کابینه‌ها حضور داشته‌اند، مسافران همان دو اتوبوسی هستند که در مسیر تغییر پارک کرده‌اند و تغییر چهره روسای جمهور نیز سبب تغییر آنها نشده است. در این میان بیژن نامدار زنگنه نیز قبول زحمت کرده و 9 بار در کابینه دولتهای مختلف حضور یافته است.

 

شرط اول برای یک دولت جدید این است که از شر این 128 نفری که بیش از یکبار در کابینه‌ها حضور داشته و سالها خدمت کرده‌اند، خلاص شود.

 

از این 302 نفر بیش از 140 عضو کابینه اهل تهران بوده‌اند که از میان آنها 77 نفر متولد تهران بوده و بقیه پیش از حضور در کابینه ساکن و اهل تهران شده‌اند و حدود 45 نفر دیگر نیز اهل اصفهان بوده‌اند که از میان آنها نیز 36 نفر متولد اصفهان بوده‌اند.

 

شرط دوم برای تحقق یک دولت عدالت محور این است که برای یک دوره هم که شده، این دو استان را از حضور در کابینه معاف کنند تا خستگی این همه سال خدمت از تنشان زدوده شود و برای ال کلاسیکو آماده‌تر برگردند.

 

جالب آنکه دولت رجایی با میانگین سنی 36 سال، جوانترین دولت و دولت دوم روحانی با میانگین سنی 56 سال پیرترین دولت بوده است. زیرا این عناصر همیشه حاضر، در زمان دولت رجایی حدودا سی ساله و در زمان دولت دوم روحانی حدودا 66 ساله بوده‌اند و همزمان با پیر شدن خودشان، دولت را نیز پیر کرده‌اند که اگر این افراد از خدمت مرخص نشوند، ممکن است با مرگ آنها دولت نیز بمیرد.

 

-----------

@ibrahimsavalan

مجری یک برنامه تلویزیونی

از فرد ثروتمندی که میهمان برنامه‌اش بود

پرسید:

*بهترین چیزی که شما را خوشحال کرد و از بابت آن احساس خوشبختی کردید چه بود؟*

 

فرد ثروتمند پاسخ داد:

چهار مرحله را طی کردم تا طعم حقیقی *خوشبختی* را چشیدم.

 

*« اول»* گمان می‌کردم خوشبختی در جمع‌آوری ثروت‌ و پول است

 اما این چنین نبود.

 

*«مرحله دوم»* چنین به گمانم رسید که خوشحالی و خوشبختی در جمع‌آوری چیزهای کم‌یاب و ارزشمند است

ولی تاثیر آن هم موقت بود.

 

 *«مرحله سوم»* با خود فکر کردم که شاید خوشحالی و خوشبختی در بدست‌ آوردن پروژه‌های بزرگ مانند خرید یک مکان تفریحی یا ورزشی یا کارخانه و غیره باشد

اما باز هم آنطور که فکر می‌کردم نبود.

 

در *«مرحله چهارم»* یکی از دوستانم به من پیشنهاد داد

برای جمعی از *کودکان معلول* صندلی‌های مخصوص خریداری و به آنها هدیه کنم..

من هم بی‌درنگ پیشنهادش را قبول کردم.

دوستم اصرار کرد با او به جمع کودکان رفته و این هدایا را خودم به آنها بدهم..

وقتی به جمع کودکان رفتم و هدیه‌ها را به آنان تحویل دادم خوشحالی‌ای که در صورت آنها نهفته بود واقعاً دیدن داشت!

 

کودکان نشسته بر صندلی خود به شادی و بازی پرداخته و خنده بر لب‌هایشان نقش بسته بود.

 

اما آن چیزی که *طعم حقیقی خوشبختی* را با آن حس کردم چیز دیگری بود!

 

هنگامی که قصد رفتن داشتم

یکی از آن کودکان آمد و پایم را محکم گرفت! 

  سعی کردم جوری که ناراحت نشود با مهربانی پای خود را از دستانش بیرون بکشم

اما او درحالی که به صورتم خیره شده بود این اجازه را به من نمی‌داد!

 

خود را خَم کردم و خیلی آرام از او پرسیدم: آیا چیزی می‌خواهی برایت تهیه کنم؟

 

و آن کودک جوابی به من داد که میخکوبم کرد!!

 

و این جواب همان چیزی بود که *معنای حقیقی خوشبختی* را با آن فهمیدم...

 

او گفت: می‌خواهم چهره‌‌تان دقیق به یادم بماند

 تا در لحظه ی *ملاقات در بهشت* 

شما را بشناسم و در آنجا جلوی *خدا* دوباره از شما تشکر کنم!.

 

💚☘️💚☘️💚

🔻🔻

 

روباه به شیر گرسنه گفت:

تو خر را بکش، من هم سهمی بر میدارم،

 

شیر گفت چطور؟ 

روباه گفت: به خر بگو

"ما نیاز به انتخاب سلطان داریم"

قطعا تو انتخاب میشوی و بعد دستور بده تا خر را بکشم.

 

شیر قبول کرد و خر را صدا زد ،

شیر شجره نامه‌اش را خواند و گفت

جّد اندر جدِ من سلطان بوده‌اند. 

روباه گفت:من هم جَد اندر جَدَم خدمتکار سلطان بوده ایم . 

خر گفت من سواد ندارم و شجره نامه ام زیر سُم عقبم نوشته شده!!!

شیر گفت من باسواد هستم و رفت نوشته زیر سمش را بخواند.

 

خر جفتکی زد و گردن شیر شکست

و مرد.

روباه پا به فرار گذاشت،خر او را صدازد و گفت:چرا فرار میکنی؟

روباه گفت : میخواهم بروم سر قبر پدرم تشکر کنم که نگذاشت باسواد شوم ، چون با سوادان بیشتر در معرض لگد خرها هستند...!!

‌

مولانا،مثنوی معنوی

این چه شوریست که در دور قمر می بینم

همه آفاق پر از فتنه و شر می بینم

هر کسی روز بهی می طلبد از ایام

علت آنست که هر روز بتر می بینم

ابلهان را همه شربت ز گلاب و قند است

قوت دانا همه از خون جگر می بینم

اسب تازی شده مجروح به زیر پالان

طوق "زرین" همه بر گردن "خر" می بینم

دختران را همه در جنگ و جدل با مادر

پسران را همه بدخواه پدر می بینم

هیچ رحمی نه برادر به برادر دارد

هیچ شفقت نه پدر را به پسر می بینم

پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن

که من این پند به از گنج و گهر می بینم

 

 

مصوب13 دسامبر 2006 در مجمع عمومی سازمان ملل متحد
کنوانسیون
حقوق معلولین
 
 
مجمع عمومی
با یادآوری قطعنامه168/56 مورخ 19 سامبر2001 که در آن تصمیم گرفته شد که برای بررسی یک کنوانسیون جامع و فراگیر به منظور ارتقاء و حمایت از حقوق و کرامت افراد معلول بر اساس توجه جامع نگر به فعالیت های انجام شده در توسعه اجتماعی، حقوق انسانی و منع تبعیض ها و در نظر گرفتن توصیه های کمیسیون حقوق بشر و کمیسیون توسعه اجتماعی، یک کمیته ویژه که حضور در آن برای تمام دولت های عضو و ناظران سازمان ملل آزاد باشد؛ تشکیل شود.