اسوه حسنه سید محمدحسن علوی۱۳۰۹_۱۳۹۹ فرزند سید مهدی شبیه‌ترین کس به پیامبر اعظم در زمان ما، پدر بزرگوارش پیش‌از تولد از دنیا رفت و مادرش شانزده روز بعد سرپرستی او را پدر بزرگ به أحسن وجه عهده دار گردید مادر رضای اش مادر حاج‌محمد افغانی (مبل آسیا) بود دارای دو فرزند پسر که همان روزهای اول از دنیا رفته‌اند دارای خلق عظیم، بشاش باوقار متین بزرگوار زیرک باهوش حافظه و تقوای او زبانزد است به زبان انگلیسی و علم هیئت آشنایی داشت در صله رحم و مسافرت کوشا بود علاوه‌بر عتبات عالیات دو بار به بیت‌المقدس رفته بود نسب از مادرش به آل برامکه سربداران و ابن یمین فریومدی می‌رسید هیچ‌گاه حجره انتخاب نکرد و هیچ‌وقت شهریه نگرفت تألیفاتش بالغ بر ۲۸ هزار صفحه که خطی می‌باشد ۶ هزار صفحه حدوداً در وقایع بعد از انقلاب ۵۷ عمومی مابقی تخصصی و غالباً به زبان عربی می‌باشد پدر بزرگوارش در کم‌تر از ۲۴ سال ۹ جلد کتاب و مقالات فراوانی نوشته‌اند که ۳ جلد از کتب در بغداد به زیور طبع آراسته گردیده و مقالات در مجله‌های بغداد و تبریز به زیور طبع آراسته گردیده است و مقالات در مجله‌های بغداد تبریز چاپ شده‌است روش فلسفی هر دو بزرگوار حکمت متعالیه می‌باشد باوجود ناملایمات و بی‌مهری‌های فراوان از هیچ‌کس ناراضی نبود به قول شُبان الصفا اگر قاتل امام حسین ع برای شفاعت خدمتش می‌رسید ابایی نداشت اجازه روایی بیش‌از ۱۵ تن از مراجع عظام را دارا بود نزد اساتید بزرگوار آیات عظام حسین بروجردی،ابوالقاسم خویی،حایری یزدی، روح‌الله خمینی، احمد خوانساری، محمدرضا گلپایگانی، حسینعلی منتظری و البته علامه طباطبایی که از شاگردان برجسته و مورد نظرشون و همچنین برای علامه ایشون خیلی موردنظر بود با درایت و تدبیر مانع از خون‌ریزی های فراوان در انقلاب ۵۷ و بعد از آن گشت در عمر با برکت ۹۰ساله‌اش موجب عمر دوباره ای برای افراد زیادی گردید بماناد در درازنای تاریخ رفتار گفتار کردار حسنه و نیکوی ایشان خلاصه کتاب در دویست و پنجاه 

پیمبر کربلا دخترِ شیرِ خدا

شان ِ نزول ِ آیهء شریفهء هل آتی#

خطبهء غرای او در شب و شام ِ سیاه 

زنده و جاوید شد نهضت ِ کرب و بلا 

........

دُختِ علی، شیرزن کربلا

کرده جنایات عدو، بَرمَلا 

مثل پدر زادهء خیرُالنساء 

هَمرَه و همدوش شَهِ هل اَتی #

خطبهء غَراش به شامِ دَغا

زنده کند صوتِ علی لافتی 

لرزه بینداخت به کاخ ِ جفا

دُخت ِ بتول و شرف ِ اُوصیاء

گر نَبُدی کرب و بلا با حسین 

مَحو شدی خیبر و بَدر و حُنین 

زنده شدی دین همه انبیاء

چون که شدی مثل علی مرتضی

کاش"امین" همسفری هم‌صدا 

داشت درین خِطِهء خوف و خطا 

#سوره مبارکه انسان 

سال نود و یک بود که مشرف شدم به زیارت سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) همچنین نامه دیدار با آیت‌الله سیستانی را هم از داماد ایشان و آیت الله شهرستان دریافته بودم به‌جهت معلول نمونه و مقالاتم هنگام رفتن با آیت‌الله علوی دیدار کوتاهی داشتم و به ایشان اظهار داشتم که فرمایشی با آیت‌الله سیستانی ندارید و حال‌آنکه می‌بایست برعکس از ایشان در مورد خواسته‌هایم درمورد سفارشاتی در مورد گسترش و اهداف جامعه معلولین و همچنین خودم داشته باشم بر اثر خامی و جوانی عکس قضیه رو ابراز داشتم و ایشان از سر تواضع فرمودند اگر شما فرمایشی دارید و من باز هم نکته اصلی را نگرفتم که در رابطه با مداوای خودم و یا دیگر موارد از ایشان بخواهیم که سفارشی داشته باشند از اشتباهاتم بود که جبران‌ناپذیر و بار دیگر شاید هم‌چین موقعیتی برایم پیش نیاید.در ضمن علاوه بر همه اماکن بر مزار امیرکبیر نیز حمد و سوره ای خوانوم

😔😔

🖋 عبدالکریم سروش :

بسیاری از مردم به‌تقریب می‌دانند که سلجوقیان پس از غزنویان آمدند و خوارزمشاهیان پس از سلجوقیان !

اما من دانشجویانی را دیده‌ام که نمی‌دانستند نهضت ملی نفت در زمان رضا شاه بود یا پسرش !

ایرانیان قطعه‌هایی از تاریخ را هزار بار شنیده‌ و می‌دانند ، اما تمایلی به شنیدن مهم‌ترین بخش‌‌های تاریخ معاصرشان ندارند !

نام تمام جنگ‌های صدر اسلام و مسیر کاروان عاشورا و نام بسیاری از خلفای عباسی و اموی را می‌دانند ولی اگر از آنان بپرسند که استبداد صغیر مربوط به چه دوره‌ای است و چرا آن را «صغیر» می‌نامند ، مات و مبهوت به پرسش‌گر نگاه می‌کنند !

آیا در صد و بیست سال گذشته ، یک ایرانی را می‌توانید پیدا کنید که یک بار برای میرزا یوسف‌خان مستشار الدوله اشک ریخته باشد؟
نه !
چرا ؟
چون ایرانی نمی‌داند او کیست !
او کسی بود که با نوشتن «رسالۀ یوسفی» و «یک کلمه» ، می‌خواست قانون را جایگزین سلطنت مطلقۀ ناصری کند و به همین جرم هم ماه‌ها در سیاه چال های قجری شکنجه شد !

شکنجه‌گر او موظف بود

              دکتر حسین محمدی مبارز شاعری توانا فرهیختهء خوشنام همسر باوفای زینب سادات علوی داماد همشیرهء گرامی ام 

💎 خاطره‌ای از دکتر زرین کوب:

روز عاشورا بود و در مراسمی به همین مناسبت به عنوان سخنران دعوت داشتم ، مراسمی خاص با حضور تعداد زیادی تحصیل کرده و و به اصطلاح روشنفکر و البته تعدادی از مردم عادی،  نگاهی به بنر تبلیغاتی که اسم و تصویر  را روی آن زده بودند انداختم و وارد مسجد شده و در گوشه ای نشستم ، دنبال موضوعی برای شروع سخنرانی خودم می گشتم، موضوعی که بتواند مردم عزادار را در این روز خاص جذب کند ، برای همین نمیخواستم فعلا کسی متوجه حضورم بشود  ، هر چه بیشتر فکر می کردم کمتر به نتیجه می رسیدم ، ذهنم واقعا مغشوش شده بود که پیرمردی که بغل دستم نشسته بود با پرسشی رشته ی افکار را پاره کرد :
ببخشید شما استاد زرین کوب هستید؟
گفتم: استاد که چه عرض کنم ولی زرین کوب هستم.
خیلی خوشحال شد مثل کسی که به آرزوی خود رسیده باشد و شروع کرد به شرح اینکه چقدر دوست داشته بنده را از نزدیک ببیند .
همین طور که صحبت می کرد ، دقیق نگاهش می کردم ، این بنده خدا چرا باید آرزوی دیدن من را داشته باشد ؟ چه وجه اشتراکی بین من و او وجود دارد ؟ پیرمردی روستایی با چهره ای چین خورده و آفتاب سوخته ، متین و سنگین و باوقار .
 می گفت مکتب رفته و عم جزء خوانده ، و در اوقات بیکاری یا قرآن می خواند یا غزل حافظ و شروع به خواندن چند بیت جسته و گریخته از غزلیات خواجه ، و چه زیبا غزل حافظ را می خواند . 
پرسیدم : حالا چرا مشتاق دیدن بنده بودید ؟
گفت : سؤالی داشتم 
گفتم : بفرما 
پرسید : شما به فال حافظ اعتقاد دارید؟
گفتم : خب بله ، صددرصد
گفت : ولی من اعتقاد ندارم 
پرسیدم : من چه کاری میتونم انجام بدم ؟ از من چه خدمتی بر میاد؟( عاشق مرامش شده بودم و از گفتگو با او لذت می بردم ) 

گفت : خیلی دوست دارم معتقد شوم ، یک زحمتی برای من می کشید ؟
گفتم : اگر از دستم بر بیاد ، حتما ، چرا که نه؟
گفت : یک فال

بند اول

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است‏

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین

بى نفح صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو

کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع مى‏کند از مغرب آفتاب

کاشوب در تمامى ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست‏

این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جاى ملال نیست

سرهاى قدسیان همه بر زانوى غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه مى‏کنند

گویا عزاى اشرف اولاد آدم است‏

خورشید آسمان و زمین نور مشرقین

پرورده کنار رسول خدا حسین‏

                               بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع:سخنرانی استاد محمد باقری در مورد عاشورا

تحقیق درس استاد:دکترموسی الرضاامین زارعین

تهیه کننده:مرتضی افتخاری پور دانشکده فنی امام خمینی سبزوار

مسئله عاشورا یکی از احساسی ترین حوادث تاریخی است،که اتفاق افتاده ، این احساسی بودنش هم جهت مثبت دارد هم جهت منفی

جهت مثبتش این است که همه فضای تاریخِ نه تنها مسلمانان بلکه همه انسان هارا پر کرده تا اندازه ای باعث تثبیت هویت شیعی شده و منشا بسیاری از تحولات  وجنبش های عدالت خواهانه وعدالت طلبی در تاریخ شده . اما جهت منفیش این است که