خراسانیم قطعه ای از بهشت
پنجشنبه, ۲۳ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۵:۳۲ ب.ظ
به بیست و دو از ماهِ اردیبهشت
بِزادم من از مامِ نیکو سِرشت
که بابَم مَرا نام موسی نهاد
خراسانیم در جوارِ بهشت
بماناد از ما بسی یادگار
چه نیکُو چه بد یا چه زیبا؟چه زشت؟؟
الهی شوم بانیِ کار خیر
نشاید دُژَم کردم و بد سِرشت
مبادا شوم بانیِ کارِ شَر
زِ میخانه روی آورم در کُنِشت
حدودا چو عمرم بشد بیست سال
شدم مبتلا سالِ پنجاه و هشت
یقین خیرِمن بود این درد و رَنج
مرا از ازل بود این سَرنوِشت
ِِلذا راضیم بر قضا و قَدر
قضا را دوباره نَشاید نِوشت
زِ تدبیر خالق کنون راضیم
کنم بر همه آرزوی بِهشت
امینا جهان نیست جز کشتگاه
به جز بذر نیکی نخواهیم کِشت
