کلام

 

چونکه خود دیدی خدا بگذاشتی                               

                             این دو کی دارند باهم آشتی

مظهر  حقند ذراّت  جهان                                          

                             وارهان جانت ببین سر نهان

هرکه در بند هوی گشته اسیر                                   

                           او نشد هرگز بنفس خود  امیر

ماچهل سال است دربند وییم                                       

                          ای خداازبند وی کی می رهیم

شیر هم شیر اوژنی در چاه دید

 

 

چندی است گرفتار وجود و عدمیم

                      گه گاه به گفتگوی کیفیم وکمیم

ایکاش به دنبال حقیقت    بود یم

                      افسوس گرفتار هوی   وصنمیم

 

                        ..........         ...........

سبزواری کلام وفلسفه می گُفت

                         دُر دریای دینُ معرفت می سُفت  

 افسوس که ازبیان   آن مرد بزرگ

                         دانشگه آزاد   بگیرد       پُل مُفت

                          ....................

حاجی که به نزد حکما نامور است 

                   در بحر کلام و فلسفه غوطه‌ور است

گر روح مطهرش بگیرد دستم 

                           من نیز به جمع صلحا پیوستم

                امین زارعین سبزواربهمن1379

                              شهروندان طلایی انسان های ارزشمند 

              تقدیم به جامعه ی خیریه ی  معلولان سامان شهرستان  سبزوار

       آن کسانی که در ایران از همه کس برترند                  

                                      شهروندان طلایی و عزیز کشورند

       بهترین های محیط و عرصه ی کارو تلاش                 

                                      مطمئنا در جهان آفرینش سرورند

      آسمانی فطرت و نیکو خصال و با شرف          

                                      بندگان مخلص حق پیرو پیغمبرند

      خوش منش، شیرین سخن پاکیزه جان و پاکدل           

                                        بین آحاد بشر افراد والا گوهرند

      مستعد و تیز هوش وکاری و امیدوار                           

                            همچوخورشیددرخشان روشن و روشنگرند

      در فداکاری زبانزد در شجاعت بی مثال                     

                               هم  مددکار هم و هم حامی یکدیگرند

      متکی بر همت خود قانع و فخر آفرین                    

                    مردمانی سخت کوش و خوشدل و خوش باورند

     فاتحان قله های دانش و عشق و کمال                   

                                  شیر مردان شجاع و فاتحان خیبرند

     دربه روی شهروندان طلایی بسته نیست                 

                             چون مسلح جملگی با ذوالفقار حیدرند

    درد خود در سینه دارند این شجاعان غیور                     

                                 درد مندان صبور و با دلی غم پرورند

    از چه رو با کس نمی گویند اسرار درون                      

                             چون بدانند دیگران آشفته حال و مضطرند

    یافراترنکته ای دروصف بی دردان دون               

                              از شنیدن عاجزند و از دو گوش خود کرند

    انتظار شهروندان طلایی از همه                            

                              این بود که محترم چون مردم نیک اخترند

    با ترحم ننگرند معلول بی تقصیر را                       

                          چون همه در آفرینش زاده ی یک پیکرند

    شهروندان طلایی را خدا قدرت دهد                      

                               چون برای جامعه حبل المتین و محورند

    رفع مشکل گر نماید هر  کسی معلول را                  

                                    منتی ننهد که اینان داوران محشرند

    گر که سامانی دهد معلول بی سامان را                 

                             شکر بنماید خداراکه چنین خدمتگرند

    نیست توفیقی ازاین بهتربرای هیچ کس                 

                  یک گره بگشایدازجمعی که بی سیم و زرند                                     

    نکته ی  پایانی شعر شریفان این بود                   

                             درمصاف زندگی این جمع چون شیرنرند

               ارادتمند همه ی عزیزان پاک سرشت

                 سعید شریفان 09/02/1390

 

 

هوالحکیم

                 بهشت را به بها بدهند یا به بهانه؟

         ازدیرباز،بین متکلّمین وعرفا، دراین مورد بحث بوده است که آیا بهشت را به بهانه بدهند یا به بها؟ درعصرما شهید بهشتی به نمایندگی متکلّمین معتقد بود که بهشت را به بها بدهند نه به بهانه، وبه آیه شریفهءاحسب الناس ان یترکواان یقولوا آمنا وهم یفتنون استناد می کرد.وآقای سروش به نمایندگی عرفا معتقد است که بهشت را به بهانه بدهند.نه به بها؟

   من نیزیک رباعی دراین باره سروده ام

                          برحضرت حق وزیردربارعلی است

 هرچند که رضوان به بهانه ندهند         

                          اما به یقین باعث   دیدارعلی است

                  رباعی فوق راحضرت آقای السیّدمحمدحسن علوی عریضی سبزواری حفظهم الله تعالی اصلاح فرمودند،وگرنه چنین تقریرشده بود" گویا که قسیم جنّةونارعلی است"وایشان فرمودندالحق چراگویا؟!

وچقدرمایهءمباهات وافتخارگردیدآنگاه که دانستم رباعی مذکورازطرف دفترآیه الله العظمی آقای سیّدعلی سیستانی ایدهم الله تعالی دردوتابلوچوبی قلمی گردیده نسخهءنخست درنجف اشرف وآن دیگری درنمایشگاه دائمی آثارمعلولین دربارهءوجودذی جودمولی الموحدین امام علی علیه السّلام (در دُبی) متبرک شده است.

       و امادرموردبها وبهانه بنده حقیرمعتقدم که بهشت راشایدبه بهانه بدهند اما کمال،را،نه،تکامل به دست آوردنی است از باب تفاعل است.مامعلمین شایدنمرهءقبولی دانشجویان رابدهیم اما،عالم وعامل بودن را، کمالات را،نه.                                                                           1376سبزوار امین

                       ای خدای پا ک وبی انباز  و یار        

                       دست ماگیرو زجرمم در گزار

    مستشرق معروف ایتالیایی آلبرماله در مقام منزلت حافظ نیز چنین گفته است اگر روح مرد وسخن گفتن زن واز ازدواج این د و شخصیت انسان تشکیل شود لذت این ازدواج را نفهمیده است کسی که حافظ را نشناسد .

    حافظ در عین وصل بوده است ومولوی درآرزوی وصل. دکتر اشرف زاده .دکترشریعتی می گویدوقتی حافظ می خوانم گویی دست دردست هم درگلستانی کنارنهرآبی قدم می زنیم وامامولوی،گویی مرابه اسب چابکی بسته اند که هرلحظه مرابه سویی می کشاند. ودکترسروش می گوید حافظ دردامنهءکوهی ایستاده که مولوی درقلهءآن است.حکیم سبزواری.....

 

                 بشنوید از ماجراهای شمال  

                 در کنار چهره های با کمال

                  جمع ما ،جمعی ز اهل حال بود 

                  بهترین اردوی خوب سال بود

                  اردوی ما اردوی معلول بود

                  هرکسی نسبت به خود مسؤول بود

                 راهی دریا شدیم از سبزوار

                 از کویر خشک بی دریا کنار

 

 

ویژگیهای پهلوان و جهان  پهلوان در فرهنگ فارسی

             بدنبال استفاده های بعضا نابجا از واژه مقدس پهلوان وجهان پهلوان آگاهانه وناآگانه که بزرگی را با سخافت وجلافت آمیخته آید و بزرگان را به گوشه عزلت رانده که از نجابت  سر در جیب غم فرو برده ودم بر نیآورند بر آن شدیم تا مطالبی هرچند مختصر در این باره بنویسیم.

           مولانا واعظ کاشفی، دانشمند قرن نهم و دهم هجری، در باره خصوصیات یک پهلوان واقعی چنین می نگارد:

"اگر پرسند: که را پهلوان توان گفت؟ بگوی: آن کس که دوازده صفت داشته باشد، و آن عبارتنداز:

در مدح حضرت رضا(ع)
با رضا گر تو آشنا نشوی                 تواز این زندگی     رها نشوی
دست بیعت اگر دهی به رضا            به غم و درد      مبتلا نشوی
قیمتی می شوی تو در حرمش         همتی کن که بی بها نشوی
با صدای دلت صدایش کن                تا دم مرگ بی    صدا نشوی
عهد و پیوند با رضا مگسل               تا ز الطاف او       جدا نشوی
حصن امنی است بارگاه رضا            متصل کن خودت،  رها نشوی
عملت گر درست همچو رضاست      تو گرفتار        ماسوی نشوی
گر به حج میروی بدون رضا              حاجی پاک       با خدا نشوی
چون رضا از دل تو بیرون شد            راهی مروه و       صفا نشوی
گر رضا از تو نارضا باشد                  در خور عفو         انبیا نشوی
یا فراتر ازین شنو سخنی                 شیعهءخوب مصطفی نشوی
چون حریم رضا حریم خداست          بی طهارت در این سرا نشوی
همه حاجات ما روا ز دعاست           وارد صحن بی      دعا نشوی
تا نگردی جدا از مس خود               به خداوندیش،      طلا نشوی
چون شریفان رضا رضا گوید             تو رضا گو که بی    وفا نشوی
سعید شریفان 27/1/91