کلام

          مادرم شمع وجودش را در پای عزیزانش ذوب کرد،و خود در طلیعه ماه محرم به ملکوت پر کشید، همو که گوهر وجودش کیمیای زندگانی ما بود.

در سوگ مادر

مادرم چون مُرد، روح وجسم ما غمناک شد       

                           پر کشید از قالب تن ، راهی افلاک شد

هستی خود وقفِ رشد خوب فرزندان نمود          

            در خور وشایسته ی منشور حق (( لولاک)) شد

در مسیر زندگی یک لحظه هم غفلت نکرد       

                            آزمون های الهی طی نمود وپاک شد

سینه ها آتش گرفته از غم فقدان او                

                 سینه ی ما هم از این فقدان او صد چاک شد

چون بهشت جاودانه  زیر پای مادر است          

                             کی مقام مادر ما ، نزد ما، ادراک شد

مرگ ودفنش شد قرین با ماه مولایش حسین (ع)    

                  چونکه عمری در عزایش، قلب او غمناک شد

شوهر مرحوم او باشد امین الزارعین              

                  آنکه در عشق حسینی عاشق بی باک شد

غرق رحمت کن خدایا ، مادر معصوم ما      

                گرچه در وصفش بسی از چیزها اِمساک شد

مهربان فامیل او این مادر خلد آشیان              

                       نام او عصمت که باپاکی به زیر خاک شد

                                               ارادتمند:سعید شریفان