سوگ سرودهء کمترین به مناسبت شهادت مولی الموحدین اسد الله الغالب علی بن ابی طالب
شب که آرام شُده آبستن
و ملا ئک همه سر در دامن
ماه تَب کرد، گرفته ماتم
بدتر ازخَتمِ عَزای خاتم
گوئیا میل ندارد بِچَمَد
بعد از این واقعه دیگر بِدَمَد
چه خطایی است که در حال وقوع
می شود رنج بشر تازه شروع
بی نوایان به خرابه شادَند
چونکه برمهر علی می نازَند
راحت نوع بشر در عدل است
در عدالت همه سختی سهل است
مهر او سرچشمهءلطف خدا
عاشق از معشوق کی باشد جدا؟
روحَش آرام ولیک آزرده
دل یاران علی پژمرده
قلب اَصحابِ علی در تَب و تاب
نرود چشم عزیزان درخواب
ناگهان ننگ بشربن مُلجَم
زند آرامش عالم برهَم
او بهنگام مناجات علی
تیغی ازکین بزدآن شخص شقی
علت قتل علی عدل علی
برترازعدل علی فضل علی
پایهء عرش خدا می لرزید
غیرت الله بخود می پیچید
آسمان غم زده و مَغبون بود
که زمین بُهت زده، مَحزون بود
ننگ نفرین به تو ای مرد پلید
بزدی ساقی جام توحید
کاشکی زخم علی درمان شدی
کاش اشعث در جهان تنها بدی
لیک اشعث درجهان ازحَد دَراست
صحنه اینجا از علی خالی تَر است
غالب مردم براه اشعث اند
در وصال حق همه خارو خس اند
کاش احکام خدا اجرا شدی
کاش مردم باعلی هَمپا بدی
کاش افراد بشر اگه بُدی
تامُنافق هر زمان رسوا شُدی
کاش حضرت در زمان ما بدی
زین شعف سر برفلک می سودمی
ای خداما را زاصحاب علی
در شمارآر ای غنی و مُنجَلی
اذان مغرب یکشنبه14 بهمن1375 مصادف با23 ماه مبارک رمضان تحریر سرکار خانم نزهتی وریحانی.
