کلام

مولوی فرموده اندر مثنوی  

                             آن کتاب مستطاب معنوی

سبزوار است این جهان کج مدار

                      ما چو بوبکریم در وی خوار وزار

من بگویم پاسخ آن مرد راد 

                    تا زگفتارم شوی هر لحظه شاد

کج مدار هرگز نباشد شهر ما

                          بهر حق باشد اصول قهر ما

شهر با عشق علی آمیخته است 

                  بر دلش نقش علی آویخته است

با علی چون نرد عشقی باختیم

                 محضر مبارک سر مربی حاذق تیم ملی هندبال جوانان و سرپرست محترم کادر فنی تیم ملی ایران جناب حاج قاسم شعبانپور مرد کهن تجربه ی هندبال کشور؛ با تحیات و احترام ویژه انتصاب شایسته حضرتعالی توفیق فرصت بهره مندی ملی پوشان هندبال ایران نشان از بصیرت و فراست مدیران انتخاب و گزین کننده را بهمراه دارد؛ درنگ و دیر گاهی تشریف قبولی را جایی بسی تأمل است لیک حلاوت و  شهد شیرینی گزین شوند؛ تمام تلخ کامی علاقمندان به سربلندی میهن را از خاطره ها زدوده و به ورطه فراموشی سپرد، که بایسته ی تقدیر است. 

                درایت و پیشینه ی درخشان و تخصص و تجربه و تاثیر شگرف آن مربی متعهد کار آزموده ی هندبال این اطمینان را به انسان می بخشد که در آینده نه چندان دور شاهد شکوفایی ملی پوشان درمیادین بزرگ باشیم   انشاا...

            ضمن اهداء  بهترین  تبریکات،خواهان سعادت همراه سلامت از خدای باری کمینه آرزوی ماست.

              موسی الرضا امین زارعین-علی اکبر مشکانی

سرودهای کشورهای همسایه ایران

   علی مخدومی مقدم دانشجوی دانشگاه فرهنگیان

ایران

Upwards on the horizon rises the Eastern Sun,

The sight of the true Religion.

Bahman - the brilliance of our Faith.

Your message, O imam, of independence and freedom

is imprinted on our souls.

0 Martyrs! The time of your cries of pain rings in our ears.

Enduring, continuing, eternal,

The Islamic Republic of Iran.

سرزد از افق مهر خاوران،

فروغ دیده حق باوران.

بهمن فرّ ایمان ماست.

پیامت ای امام، استقلال آزادی

نقش جان ماست.

شهیدان پیچیده در گوش زمان فریادتان.

پاینده مانی و جاودان،

جمهوری اسلامی ایران.

به مناسبت ضربت خوردن مولای متقیان امیرمومنان علی علیه السلام

شبی آرا م ولی آبستن                       که ملائک همه سردردامن          

ماه تب کرده گرفته ماتم                               بدتر از روزحبوط آدم    

گوئیا میل ندارد     بچمد                      بعد از این واقعه دیگر بدمد

چه خطایی است که درحال وقوع       می شود رنج بشر تازه شروع

بینوایان به خرابه شادند                     چونکه برمهر علی می نازند

مهر اوهم پایه ی مهر خدا           عاشق از معشوق کی باشد جدا

روی آرام ولی آزرده                                  دل یاران علی پژمرده

روحی آکنده زعشق ازلی                              ......................

قلب اصحاب علی در تب وتاب              نرود چشم عزیزان در خواب      

ناگهان ننگ بشر بن ملجم                         زند آرامش عالم برهم

علت قتل علی عدل علی است   برتر از عدل علی فضل علی است

پایه ی عرش خدا می لرزید                 غیرت الله به خود می پیچید

آسمان غم زده ومغبون بود                که زمین جا زده و محزون بود

آسمان از چه نیافتادی تو                    ای زمین از چه بیاسودی تو

ننگ ونفرین به تو ای مرد پلید                   بزدی ساقی جام توحید

کاشکی زخم علی درمان شدی      کاش اشعث در جهان تنها بودی

لیک اشعث درجهان ازحددراست     صحنه اینجا ازعلی خالی تراست  

غالب مردم به راه اشعث اند         در وصال حق همه خواروخس اند

کاش مردم با علی یک دل بودی          کاش احکام خدا اجرا شدی

کاش افراد بشر آگه بودی                  تاخوارج هرزمان رسوا شدی

نوروز بمانید که ایّام شمایید!                 آغاز شمایید و سرانجام شمایید!

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،            خورشید شما، عشق شما، بام شمایید!

نوروز کهنسال کجا غیر شما بود؟               اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید!

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان             افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید!

ایّام ز دیدار شمایند مبارک                  نوروز بمانید که ایّام شمایید!

"نوروزتان فرخنده باد"

/**/

v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);}

فصلنامه فلسفه وکلام اسلامی آینه معرفت

دانشگاه شهید بهشتی تابستان 90

دکتر موسی‌الّرضا امین‌زارعین¹

مرکز تربیت معلّم علامّه طباطبایی سبزوار

چکیده‌ی مقاله

آقانجفی از جمله صاحب‌نظرانی است که در مورد یکی از مهم‌ترین مسائل فلسفی و عرفانی یعنی مسأله‌ی جایگاه انسان در هستی و ارتباط او با خدا سخن گفته است و از آنجا که ایشان به پیروی از افلاطون و ملاّصدرا، معتقد به اصالت، وحدت و تشکیک وجود است، انسان را موصوف به صفات الهی می‌شناسد (الاّ در مورد صفات عزّت و تکّبر که خاص خداوند است) و وصول حق را کمال مطلوب انسان دانسته و سعادت و کمال را غیرقابل انفکاک می‌داند.

انسان در نزد او  برتر از همه ی موجودات و ملائکه، (حتّی در عبادت) و خلیفه و جانشین خدا در زمین است. از نظر آقانجفی دل شکسته‌ی مؤمنین جایگاه خداوند است.

آقانجفی در حقیقت خداوند را از آن جهت که جامع کمال صفات انسانی است انسان کامل دانسته با وجود این که تأثیر محیط و وراثت را نادیده نگرفته ولی نقش اساسی را به فطرت و اختیار می‌دهد و اراده ی انسان را در طول اراده ی الهی می‌داند. از نظر او علم ، الهاماتی غیبی و فیوضاتی باطنی است که از مقام شامخ عقل فعّال بر قلوب معموره ریزش کرده و انسان توانایی آن را دارد که از طریق کشف و مشاهده باطنی اندیشه‌اش را ارتقاء بخشد.

او به عنوان یک فیلسوف مصلح، در صحنه‌های اجتماعی،عقاید مذهبی را برای حّل و فصل مسائل اجتماعی در یک حوزه ی فعال فرهنگی به کار بسته و حسن استفاده را می‌نماید.

کلید واژه: آقانجفی، انسان کامل، هستی، اصالت وجود، صفات الهی.

مقدّمه