لحظه ای درنگ کنید؛
امروز سیزدهم آذرماه و سوم دسامبر "روز جهانی معلولین" است.
این روز، روز تبریک و تهنیت گفتن به افراد دارای معلولیت نیست، چه چیز را می خواهیم به آنها شادباش بگوییم؟! معلولیت و محدویت آنها را؟!
این روز، روز مطالبه گری افراد دارای معلولیت از دولت هاست که چه خدماتی به آنها ارائه شده و چه نیازهای بر زمین مانده ای دارند. از طرفی یادآوری این نکته به دولت هاست که اقلیت بزرگی از جامعه، دارای نیازهای ویژه ای هستند که در سطح کلان باید این نیازها را مرتفع کنند. اما در سطح خرد، عامه مردم چه وظیفه ای بر عهده دارند؟!
وظیفه ما مردم این است که نگاه مان را به مقوله معلولیت عوض کنیم و به افراد معلول نه تقدس ببخشیم که آنها بندگان مقرب خداوند هستند و خداوند به آنها نظر لطف داشته که معلول شدند و نه آنها را ناتوان و قابل ترحم بپنداریم.
این افراد یکی هستند مثل من و شما که مادرزادی یا بر اثر حادثه با مشکلات و محدودیت های جسمی و حسی روبه رو شده اند.
نمی دانم این شعار " معلولیت محدودیت نیست " را اولین بار
