کلام

 

 

باغِ آیین

 

صحن دریایی تو، ساحل توفانی‌هاست

بارشِ مهر تو آرامش بارانی‌هاست

 

زیر باران کریمانه‌ی الطاف شما

«دست‌ها تشنۀ تقسیم فراوانی‌ها » ست

 

جسمِ مانای تو در بیتِ گُل اندامِ ضریح

حافظِ جانِ خدا خواهِ خراسانی‌هاست

 

گوشه‌های حَرمت، گاهِ نواخوانی‌ِ آه

گاه یک آه، سرآغاز غزلخوانی‌هاست

 

فهم اعجاز تو درجوهر هر فلسفه نیست

پشتِ قانونِ شفا، منطق حیرانی‌هاست

 

پوششِ منطقه تابشِ چشمان شما

سبز در سبز،پُر از بینش یکسانی‌هاست

 

ایلیا در حرمْ آباد تو جاری شده است

صحنه بی یاد علی، صحنه ویرانی هاست

 

توبه در صحن تو از شاخه‌ی لب می‌شکفد

باغِ آیین تو جویای زمستانی‌هاست

 

لحظه آبیِ آغاز تراویدنِ اشک

در غمِ سرخ تو، پایان پریشانی‌هاست

 

       ☀️قم-حسین محمدی مبارز ☀مداح اهل البیت داماد همشیره حقیر️

         متن ارسالی سرکار خانم دکتر ایزی درتائید مطلب در جهان گریاندن آسان است، اشکی پاک کن.با پاسخی اجمالی واندک به علامه برقعی .

        خداوند دراوّلین صفحه نامه اش به مسلمانان یادآورمی شود که:‏
همه ستایش ها ، مداحی ها و حمد ها ازآنِ مالک جهانیان است . ‏
‏«اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِین»‏
مداح چنانکه از نامش پیداست می گوید شغل من مدح و ستایش و تمجید است ‏‏(حمدمصدراست) درلغت بمعنی ستایش وستودنی است که به اعمال نیک اختیاری که ‏ازاو سرمی زند تعلق می گیرد ، گاهی هم به صفات عالیه ی که دراو قرار دارد گفته ‏می شود و به ذات و صفات و افعال هم

با حوصله بخوانید.............

ملاصدرا می نویسد:
« من وقتی دیدم زمانه با من سر دشمنی دارد و به پرورش اراذل و جهال مشغول است و روز به روز شعله های آتش جهالت و گمراهی برافروخته تر و بدحالی و نامردی فراگیرتر می شود  ، ناچار روی از فرزندان دنیا برتافتم و دامن از معرکه بیرون کشیدم و از دنیای خمودی و جمود و ناسپاسی به گوشه ای پناه

-

"ای زینب !

ای زبان علی در کام !

با ملت خویش حرف بزن !

ای زن !

ای که مردانگی، در رکاب تو، جوانمردی آموخت ،

زنان ملت ما - اینان که نام تو آتش عشق و درد بر جانشان می افکند - به تو محتاجند .

بیش از هر وقت،

جهل ،

مولوی فرموده اندر مثنوی  

                             آن کتاب مستطاب معنوی

سبزوار است این جهان کج مدار

                      ما چو بوبکریم در وی خوار وزار

من بگویم پاسخ آن مرد راد 

                    تا زگفتارم شوی هر لحظه شاد

کج مدار هرگز نباشد شهر ما

                          بهر حق باشد اصول قهر ما

شهر با عشق علی آمیخته است 

                  بر دلش نقش علی آویخته است

با علی چون نرد عشقی باختیم

 

                            باسمه تعالی

                  موضوع سخنرانی سفسطه ها 

             سخنران دکتر موسی الرضا امین زارعین

مقدمه

                 بحث امروزمامغالطه است.مغالطه یکی از صناعات خمس است.مغالطه:قیاسی است مرکب از وهمّیات،مشبّهات ومظنونات.قیاس فاسدی است که منتج به نتیجه صحیح نباشد و فساد آن از جهت ماده و صورت یا هر دو باشد.

تقدم ذاتی وزمانی بر فلسفه ومنطق دارد وعلت وجودی منطق نیز می باشد.

متاسفانه قضایای مغالطی تقریبا 12 برابر قضایای منطقی منتج می باشد. من163 مورد آنرا دیده ام ومی شناسم و در قرآن کریم بیش از100 آیه در ذم 86 نوع مغالطه دیده ام.

آدولف هیتلر درمغالطهءهیاهو وجوژف استالین در مغالطهء تهدید وتطمیع استاد بوده اند و ملا حسین کاشفی در نوع ایهام خداوندگار بوده است. که همیشه هم مذموم نبوده توضیح بیشتر در ادامهء مطلب

تهیه وتنظیم خانم زهرا نعیمی دانشجوی دانشگاه فرهنگیان سبزوار

 

جوانمردان به استناد قرآن وحدیث

1-ابراهیم خلیل الله    2-حضرت یوسف "ع"  3-یوشع بن نون   4-اصحاب کهف       5-امیرالمو منین "ع" 

1-ابراهیم از آن جهت که مال خود  رافدای مهمان کرده وفرزند خود را به فرمان خدا قربانی کرده ونفس خود را به محبت حق تعالی فدا کرد.

2-حضرت یوسف"ع"از آن جهت که گناهان برادران را به روی ایشان نیاورد وعفت وپاکدامنی پیشه کرد تابه حرام نیفتد.

3-یوشع بن نون از آن جهت جوانمرد بود که برای کسب معرفت شاگردی کلیم الله کرد.هر که پای در نفس نهد وملازمت استاد را قبول کند جوانمرد است.

4 -اصحاب کهف روی به حق آوردندوپشت بر اهل و مال واقارب و احباب کردند واز حق طلبیدند تا مراتب وجود

خود را با رحمت وهدایت باری تعالی کامل کر دند.

5-علی "ع" در لیله المبیت آماده بود که جان خود رانثار پیامبر "ص"کند -شب طعام نخوردوبه سائل داد -شجاعتش تا غایتی بود که گفته می شد "لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار" 

پیامبر"ص" فرمودند:جوانمردی و فتوت شرفی است که اهل ومال و اقارب واحباب کردند واز حق طلبیدند تا مراتب وجود خود را با رحمت وهدایت باری تعالی کامل کنند.

وای علی!تو پسر جوانمردی وبرادر جوانمردی.پدرت ابراهیم وبرادرت من هستم

 

 

هوالحکیم

                 بهشت را به بها بدهند یا به بهانه؟

         ازدیرباز،بین متکلّمین وعرفا، دراین مورد بحث بوده است که آیا بهشت را به بهانه بدهند یا به بها؟ درعصرما شهید بهشتی به نمایندگی متکلّمین معتقد بود که بهشت را به بها بدهند نه به بهانه، وبه آیه شریفهءاحسب الناس ان یترکواان یقولوا آمنا وهم یفتنون استناد می کرد.وآقای سروش به نمایندگی عرفا معتقد است که بهشت را به بهانه بدهند.نه به بها؟

   من نیزیک رباعی دراین باره سروده ام

                          برحضرت حق وزیردربارعلی است

 هرچند که رضوان به بهانه ندهند         

                          اما به یقین باعث   دیدارعلی است

                  رباعی فوق راحضرت آقای السیّدمحمدحسن علوی عریضی سبزواری حفظهم الله تعالی اصلاح فرمودند،وگرنه چنین تقریرشده بود" گویا که قسیم جنّةونارعلی است"وایشان فرمودندالحق چراگویا؟!

وچقدرمایهءمباهات وافتخارگردیدآنگاه که دانستم رباعی مذکورازطرف دفترآیه الله العظمی آقای سیّدعلی سیستانی ایدهم الله تعالی دردوتابلوچوبی قلمی گردیده نسخهءنخست درنجف اشرف وآن دیگری درنمایشگاه دائمی آثارمعلولین دربارهءوجودذی جودمولی الموحدین امام علی علیه السّلام (در دُبی) متبرک شده است.

       و امادرموردبها وبهانه بنده حقیرمعتقدم که بهشت راشایدبه بهانه بدهند اما کمال،را،نه،تکامل به دست آوردنی است از باب تفاعل است.مامعلمین شایدنمرهءقبولی دانشجویان رابدهیم اما،عالم وعامل بودن را، کمالات را،نه.                                                                           1376سبزوار امین